เมื่อเวลา 11.00 น. วันที่ 30 กันยายน 2568 ที่รัฐสภา มีการประชุมร่วมกันของรัฐสภา ครั้งที่ 1 (สมัยสามัญประจำปีครั้งที่ 1) เป็นพิเศษ เป็นวันที่สองของการแถลงนโยบายรัฐบาลต่อรัฐสภา ตามมาตรา 162 ของรัฐธรรมนูญ โดยมีรัฐมนตรี คณะรัฐมนตรี และสมาชิกทั้งสองสภาเข้าร่วม

ในการอภิปรายครั้งนี้ น.ส.นันทนา นันทวโรภาส สมาชิกวุฒิสภา (ส.ว.) ได้ลุกขึ้นอภิปรายอย่างเข้มข้น โดยตั้งข้อสังเกตถึงความไม่ชัดเจนของรัฐบาลในการแสดงเจตจำนงต่อการแก้ไขรัฐธรรมนูญ โดยชี้ว่า ในเอกสารนโยบายของรัฐบาลนั้น พูดถึงเรื่องนี้เพียง 3 บรรทัด ซึ่งมีเพียงข้อความว่า รัฐบาลสนับสนุนการจัดทำประชามติ และการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ เท่านั้น

แค่เพียงชั่วข้ามคืน หลังจากที่รัฐบาลลงนามในข้อตกลงร่วม (MOA) กลับยูเทิร์นมาสนับสนุนการยกร่างรัฐธรรมนูญใหม่ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ พรรคภูมิใจไทย และ ส.ว.ส่วนใหญ่ เคยวอล์กเอาต์ไม่ร่วมแก้รัฐธรรมนูญเมื่อช่วงต้นปี น.ส.นันทนากล่าว

เธอเตือนว่าการเปลี่ยนจุดยืนอย่างกะทันหัน อาจทำให้เกิดความไม่ไว้วางใจจากประชาชนว่า การแก้รัฐธรรมนูญในครั้งนี้จะมี หมกเม็ด หรือไม่ และท้ายที่สุด รัฐธรรมนูญฉบับใหม่อาจกลายเป็น รัฐธรรมนูญสีเดียว ที่รับใช้ฝ่ายการเมืองมากกว่าผลประโยชน์ของประชาชนทั้งประเทศ

น.ส.นันทนา ยังกล่าวถึงข้อกังวลด้านหลักนิติธรรม ซึ่งรัฐบาลได้ระบุไว้ในนโยบายข้อ 9 ว่าจะปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด แต่กลับเห็นพฤติกรรมของฝ่ายรัฐบาลที่คัดค้านการอภิปรายของ ส.ส. ที่หยิบยกเรื่องคดีฮั้วที่ดิน เขากระโดง มาเปิดเผย

รัฐบาลจะกลัวอะไรกับความจริง? เหตุใดจึงไม่ยอมให้มีการเปิดเผยข้อเท็จจริงในคดีที่พัวพันกับนักการเมืองหรือเจ้าหน้าที่รัฐ?

เธอตั้งคำถามถึงบทบาทของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมที่ถูกมองว่าเป็น สายตรงจากบุรีรัมย์ ว่าจะเข้าไปแทรกแซงการทำงานของดีเอสไอหรือไม่ พร้อมแสดงความกังวลว่าคดีนี้อาจถูก “ปลี่ยนจากดำเป็นขาว หรือทำให้ผู้กระทำผิดรอดพ้นจากความผิดได้

น.ส.นันทนาทิ้งท้ายอย่างเผ็ดร้อนว่า หากสุดท้ายคดีฮั้วที่ดินเขากระโดงไม่สามารถนำที่ดินกลับคืนมาเป็นของรัฐได้จริง ก็ถือเป็นนิติกรรมอำพราง และนั่นจะไม่ใช่ Quick Win ตามที่รัฐบาลประกาศไว้ แต่จะเป็น Quick Lost ที่กระทบต่อความเชื่อมั่นของประชาชนอย่างรุนแรง

ประชาชนกำลังจับตาดูอยู่ว่ารัฐบาลนี้จะยึดหลักนิติธรรมหรือแค่ใช้เป็นวาทกรรมเท่านั้น เธอกล่าวปิดท้าย