วันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๖๘ ได้เผยแพร่ ประกาศคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ เรื่อง การกำหนดนิยามกำลังคนดิจิทัล

โดยที่พระราชบัญญัติการพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม พ.ศ. ๒๕๖๐ มาตรา ๑๗ (๕) กำหนดให้สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ มีอำนาจหน้าที่ในการสำรวจ เก็บรวบรวมข้อมูล ติดตามความเคลื่อนไหวของสถานการณ์ด้านการพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม และแนวโน้มการพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม รวมทั้งวิเคราะห์และวิจัยประเด็นทางเศรษฐกิจและสังคมดิจิทัลที่มีผลต่อการพัฒนาประเทศ เพื่อเสนอต่อคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ หรือคณะกรรมการเฉพาะด้าน

เพื่อให้การดำเนินการดังกล่าวเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถนำมาเป็นกรอบแนวทางการวางยุทธศาสตร์การพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมของประเทศได้อย่างถูกต้อง น่าเชื่อถือ สะท้อนข้อเท็จจริง และได้มาตรฐานสากล

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๑ (๗) แห่งพระราชบัญญัติการพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม พ.ศ. ๒๕๖๐ และคำสั่งสำนักนายกรัฐมนตรี ที่ ๓๑๔/๒๕๖๗ ลงวันที่ ๑๖ กันยายน ๒๕๖๗ ซึ่งแต่งตั้งคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ในการประชุมครั้งที่ ๑/๒๕๖๘ เมื่อวันที่ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘ จึงได้มีมติเห็นชอบ คำนิยามกำลังคนดิจิทัล (Digital Human Capital)

โดยอ้างอิงจากพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ มาตรา ๔๔ ที่ห้ามมิให้นายจ้างจ้างเด็กอายุต่ำกว่าสิบห้าปีเป็นลูกจ้าง ดังนั้น ในการกำหนดคำนิยามจึงครอบคลุมเฉพาะผู้ที่มีอายุตั้งแต่ ๑๕ ปีขึ้นไป รวมถึงทั้งคนไทยและชาวต่างประเทศที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย (ยกเว้นชาวต่างประเทศที่ทำงานในสถานทูต หรือองค์กรระหว่างประเทศที่มีเอกสิทธิ์ทางการทูต) ดังนี้

๑. กำลังแรงงานดิจิทัล (Digital Workforce) หมายถึง ผู้ที่มีอายุตั้งแต่ ๑๕ ปีขึ้นไป ซึ่งเป็นกำลังแรงงาน โดยประกอบด้วย

(๑) ผู้มีงานทำที่ประกอบอาชีพด้านดิจิทัล

(๒) ผู้มีงานทำที่ไม่ได้ประกอบอาชีพด้านดิจิทัล แต่จบการศึกษาด้านดิจิทัล

(๓) ผู้ว่างงานที่จบการศึกษาด้านดิจิทัล

(๔) ผู้ว่างงานที่ไม่ได้จบการศึกษาด้านดิจิทัล แต่เคยประกอบอาชีพด้านดิจิทัล

๒. กำลังคนดิจิทัล (Digital Human Capital) หมายถึง ผู้ที่มีอายุตั้งแต่ ๑๕ ปีขึ้นไป โดยประกอบด้วย

(๑) กำลังแรงงานดิจิทัล (Digital Workforce)

(๒) ผู้ที่อยู่นอกกำลังแรงงานที่จบการศึกษาด้านดิจิทัล

(๓) ผู้ที่อยู่นอกกำลังแรงงานที่กำลังเรียน/ศึกษาอยู่ในสาขาด้านดิจิทัล

มาตรฐานสากลที่ใช้ในการจัดจำแนกตามคำนิยาม

๑. การศึกษาด้านดิจิทัล อ้างอิงจากมาตรฐาน International Standard Classification of Education (ISCED) ขององค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (UNESCO) โดยมีรหัสสาขาการศึกษา คือ รหัส ๔๘: คอมพิวเตอร์ (วิทยาการคอมพิวเตอร์ ได้แก่ การออกแบบระบบ การเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ การประมวลผลข้อมูล ระบบเครือข่าย การพัฒนาซอฟต์แวร์ของระบบปฏิบัติการ ยกเว้นการพัฒนาฮาร์ดแวร์ ซึ่งจัดอยู่ในสาขาวิชา รหัส ๕๒: วิศวกรรมศาสตร์)

๒. การประกอบอาชีพดิจิทัล อ้างอิงตามคำนิยาม ICT Specialist ตามมาตรฐาน International Standard Classification of Occupations (ISCO-08) ขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) โดยมีรหัสอาชีพดังนี้:

กลุ่ม ๒๕๑ นักวิเคราะห์และพัฒนาซอฟต์แวร์และโปรแกรมประยุกต์ ๒๕๑๑ นักวิเคราะห์ระบบคอมพิวเตอร์

๒๕๑๒ นักพัฒนาซอฟต์แวร์

๒๕๑๓ นักพัฒนาเว็บไซต์และสื่อผสม

๒๕๑๔ โปรแกรมเมอร์

๒๕๑๙ นักวิเคราะห์และพัฒนาซอฟต์แวร์และโปรแกรมประยุกต์ ซึ่งมิได้จัดประเภทไว้ในที่อื่น

กลุ่ม ๒๕๒ ผู้ประกอบวิชาชีพด้านฐานข้อมูลและเครือข่าย

๒๕๒๑ นักออกแบบและผู้บริหารฐานข้อมูล

๒๕๒๒ ผู้บริหารระบบงานคอมพิวเตอร์

๒๕๒๓ ผู้ประกอบวิชาชีพด้านเครือข่ายคอมพิวเตอร์

๒๕๒๙ ผู้ประกอบวิชาชีพด้านฐานข้อมูลและเครือข่าย ซึ่งมิได้จัดประเภทไว้ในที่อื่น

กลุ่ม ๓๕๑ ช่างเทคนิคด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร

๓๕๑๑ ช่างเทคนิคปฏิบัติการด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร

๓๕๑๒ ช่างเทคนิคให้ความช่วยเหลือและแก้ปัญหาด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารกับผู้ใช้งาน

๓๕๑๓ ช่างเทคนิคด้านเครือข่ายและระบบคอมพิวเตอร์

๓๕๑๔ ช่างเทคนิคด้านเว็บไซต์

กลุ่ม ๓๕๒ ช่างเทคนิคด้านการติดต่อสื่อสาร

๓๕๒๑ ช่างเทคนิคด้านการแพร่ภาพกระจายเสียงและโสตทัศนูปกรณ์

๓๕๒๒ ช่างเทคนิควิศวกรรมโทรคมนาคม

และรหัสอาชีพอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการผลิตสินค้าและบริการด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร